Najnowszy wpis
Funkcje poznawcze to zespół procesów psychicznych, które pozwalają nam odbierać, przetwarzać i wykorzystywać informacje z otoczenia. Obejmują one m.in. pamięć, uwagę, percepcję, myślenie, język i funkcje wykonawcze(planowanie, podejmowanie decyzji, kontrola impulsów). Dzięki nim możemy uczyć się, rozwiązywać problemy, komunikować i funkcjonować w codziennym życiu.
Zaburzenia funkcji poznawczych występują wtedy, gdy jedna lub kilka z tych zdolności działa nieprawidłowo. Mogą mieć charakter łagodny i przejściowy, np. po nieprzespanej nocy czy w sytuacji silnego stresu, ale również poważny i trwały, jak w chorobach neurodegeneracyjnych (np. choroba Alzheimera, Parkinsona) lub po urazach mózgu.
Najczęstsze objawy to:
trudności z zapamiętywaniem nowych informacji,
problemy z koncentracją,
dezorientacja w czasie lub przestrzeni,
spowolnione myślenie,
trudności z planowaniem i wykonywaniem złożonych czynności,
zaburzenia mowy lub rozumienia języka.
Do najczęstszych przyczyn należą:
Choroby neurologiczne (np. udary, demencje, urazy głowy),
Zaburzenia psychiczne (depresja, schizofrenia, zaburzenia lękowe),
Czynniki metaboliczne i hormonalne (cukrzyca, niedoczynność tarczycy),
Używki i leki, które wpływają na ośrodkowy układ nerwowy,
Przewlekły stres i brak snu,
Proces starzenia się – naturalne, ale stopniowe osłabienie niektórych zdolności poznawczych.
Zaburzenia poznawcze mają ogromny wpływ na samodzielność, relacje społeczne i jakość życia. Osoby, które doświadczają trudności z pamięcią czy koncentracją, mogą mieć problem z wykonywaniem obowiązków zawodowych, zapominają o codziennych sprawach, gubią się w znanych miejscach lub mają trudność w komunikacji z innymi. Często towarzyszy temu frustracja, obniżone poczucie własnej wartości oraz izolacja społeczna.
U bliskich osób z zaburzeniami poznawczymi pojawia się z kolei poczucie bezradności i przeciążenia emocjonalnego, co może prowadzić do wypalenia opiekunów.
Choć niektóre zaburzenia mają charakter postępujący, istnieje wiele sposobów, aby spowolnić ich rozwój lub poprawić funkcjonowanie:
regularny sen i aktywność fizyczna,
zdrowa dieta bogata w kwasy omega-3, witaminy z grupy B i antyoksydanty,
treningi pamięci i ćwiczenia poznawcze,
utrzymywanie kontaktów społecznych,
nauka nowych umiejętności,
wsparcie psychologiczne i terapia poznawczo-behawioralna.
W przypadku poważniejszych objawów warto zgłosić się do neurologa lub neuropsychologa, którzy mogą przeprowadzić odpowiednie testy i zaplanować terapię.
Zaburzenia funkcji poznawczych nie zawsze oznaczają poważną chorobę, ale nigdy nie powinny być lekceważone. Wczesna diagnoza i odpowiednie wsparcie pozwalają zachować niezależność oraz poprawić jakość życia — zarówno osób dotkniętych zaburzeniami, jak i ich bliskich.
Mentis
mentis1psycholog@gmail.com
Strona stworzona w kreatorze WebWave.